WIDOWISKO O LEKKIM ZABARWIENIU DRAMATYCZNYM
Guns N' Roses to najważniejszy zespół mojego życia i jestem autentycznie wkurwiony, że przez bandę partaczy, zwanych organizatorami nie mogłem się w pełni cieszyć ich kolejnym koncertem w Polsce. Kto by pomyślał, że Gunsi ogłaszając światową trasę koncertową pod hasłem "Because What You Want & What You Get Are Two Completely Different Things" tak celnie oddadzą warunki panujące na Stadionie Narodowym. Fani chcieli usłyszeć fantastycznie brzmiący koncert, a dostali ścianę dziwnych dźwięków prosto z betonowej studni. Na całe szczęście akustyka Narodowego nie zabrała tego co najważniejsze, czyli emocji i wspomnień, bo te będą mi towarzyszyć jeszcze długo po występie.
Chcę, żeby to wybrzmiało wyraźnie - pomimo niedogodności na polskim koncercie, Guns N' Roses są w fantastycznej formie, być może najlepszej w swojej historii. Jeżeli macie jeszcze okazję złapać ich na tej trasie, to nie zastanawiajcie się ani chwili. Pogłoski o śmierci głosu Axla są grubo przesadzone - na żywo w większości kawałków brzmi znakomicie, bo w końcu dobrał repertuar pod aktualne możliwości swoich strun głosowych (zdarza się słynny Miki, ale pamiętajmy też, że chłop jest już po 60-tce). Do tego energia zespołu napędzana przez nowego perkusistę Isaaca Carpentera i solówki Slasha, sprawia że trzy godziny mijają nie wiadomo kiedy, a widz nadal ma niedosyt, że czegoś nie zagrali. Po raz pierwszy od dawna, zespół wysłuchał "modłów" ze strony fanów i co wieczór zmienia setlistę, co sprawia, że koncerty są nieprzewidywalne. MAKE GUNS N' ROSES GREAT AGAIN spełnia się na naszych oczach, chociaż jeszcze w okolicach 2014/15 roku nikt nie miał prawa marzyć, nie tylko o urozmaiconym doborze utworów, ale w ogóle o reunionie.
